-
1 humor
сущ.• настроение• нрав• темперамент• характер• юмор* * *humo|r♂, Р. \humorru 1. настроение ň;być w \humorrze быть в хорошем настроении; być w złym \humorrze быть не в духе;
2. юмор;mieć poczucie \humorru обладать чувством юмора; \humor jowialny добродушный юмор; \humor wisielczy юмор висельника;
3. \humorry мн. капризы;miewać \humorry капризничать+1. nastrój 3. dąsy, grymasy, kaprysy
* * *м, Р humoru1) настрое́ние nbyć w humorze — быть в хоро́шем настрое́нии
być w złym humorze — быть не в ду́хе
2) ю́морmieć poczucie humoru — облада́ть чу́вством ю́мора
humor jowialny — доброду́шный ю́мор
humor wisielczy — ю́мор ви́сельника
3) humory мн капри́зыmiewać humory — капри́зничать
Syn: -
2 wisielczy
прил.• жестокий• зловещий• мрачный• свирепый* * *мрачный, угрюмый;\wisielczy nastrój мрачное настроение; \wisielczy humor юмор висельника
* * *мра́чный, угрю́мыйwisielczy nastrój — мра́чное настрое́ние
wisielczy humor — ю́мор ви́сельника
-
3 Galgenhumor
Galgenhumor m wisielczy humor
См. также в других словарях:
wisielczy — Humor wisielczy zob. humor … Słownik frazeologiczny
humor — wisielczy, przestarz. szubieniczny a) «zdolność dostrzegania zabawnych stron bardzo złej lub trudnej sytuacji, często pozwalająca komuś przetrwać trudne chwile»: (...) dokładnie i rzeczowo, nie bez dozy wisielczego humoru, opisuje prywatne życie… … Słownik frazeologiczny
wisielczy — rzad. przym. od wisielec Wisielczy sznur. ◊ pot. Wisielczy humor «humor dopisujący mimo bardzo złej sytuacji, humor desperacki, maskujący rozpacz» … Słownik języka polskiego
humor — m IV, D. u, Ms. humororze 1. blm «zdolność dostrzegania zabawnych stron życia, traktowanych zazwyczaj z wyrozumiałością i pobłażliwością; pogodny nastrój, wesołe usposobienie» Mieć poczucie, zmysł humoru. 2. blm «przedstawienie czegoś, np. w… … Słownik języka polskiego
